Normen

De Belgische norm NBN S 01-400-1 is sinds 2008 de referentie op het gebied van geluidsisolatie. Het voorschrift is van toepassing op elk nieuw woongebouw dat op het Belgische grondgebied opgetrokken wordt. De norm bepaalt de eisen voor de isolatie van de luchtgeluiden en de contactgeluiden, langs de ene kant voor de isolatie van de gevels en van de technische uitrustingen en langs de andere kant voor de weerkaatsing in bepaalde ruimtes.

 

De norm bepaalt twee akoestische comfortniveaus:

Het normale comfort: dit is het minimaal te bereiken niveau. Dit niveau zou 70% van de bewoners moeten tevreden stellen die aan het geluid worden blootgesteld, zonder meerkosten te veroorzaken.

Het verhoogde comfort is het hoogste niveau van de norm; dit zou 90% van de gebruikers moeten tevreden stellen die aan de normale hinder worden blootgesteld. Deze categorie is van toepassing op bouwprojecten die aan hun bewoners een beter geluidscomfort willen bieden en/of die er een commercieel verkooppunt van maken. Deze eis kan ook gesteld worden door de gebruikers die meer wensen dan een gemiddeld comfort.

 

De norm NBN S 01 400-1 bepaalt de maximaal toegelaten waarden voor het gewogen gestandaardiseerde contactgeluidsniveau: L’_n,T,w. Deze waarde, uitgedrukt in dB (decibel), is de maximale waarde die niet overschreden mag worden in de woonruimtes, ongeacht de gekozen vloerbekleding. Dit zorgt er bijgevolg voor dat een chape vrijwel onmisbaar is om de overbrenging van contactgeluiden tussen de verdiepingen te beperken.

 

Naargelang van het type kamer en het comfortniveau voorziet de norm de volgende maximale waarden:

Zendruimte buiten de woning	Ontvangstruimte binnen de woning	Normaal akoestisch comfort	Verhoogd akoestisch comfort
Elke ruimte	Elke ruimte behalve een technisch ruimte of inkomhal	L’nT,w ≤ 58 dB	L’nT,w ≤ 50 dB
Elke ruimte behalve een slaapkamer	Slaapkamer	L’nT,w ≤ 54 dB	L’nT,w ≤ 50 dB
Zendruimte binnen de woning	Ontvangstruimte binnen de woning	Normaal akoestisch comfort	Verhoogd akoestisch comfort
Slaapkamer, keuken, woonkamer of badkamer (indien deze geen deel uitmaakt van de slaapkamer/ontvangstruimte)	Slaapkamer, studeerruimte	–	L’nT,w ≤ 58 dB

Hoe weet men of het project aan de geluidsnormen voldoet?

Om het geluidsverminderingsniveau te beoordelen, is het mogelijk een voorspellende waarde te bepalen. Met de geluidsnorm NBN EN 12354-2:2000 kan men de akoestische prestatie berekenen op basis van de componenten van de constructie. Deze waarde houdt rekening met de ∆L_w (dit is de unieke verkregen waarde in het laboratorium die de vermindering aangeeft van de contactgeluiden teweeggebracht door het isolatiemateriaal), de oppervlaktemassa van de vloer, de oppervlaktemassa van de muren en het volume van de ontvangstruimte.

Als enerzijds de ∆L_w van het isolatiemateriaal te laag is, kan het verkregen resultaat ontoereikend zijn. Anderzijds kan ook een slechte uitvoering de geluidsprestaties van het gebouw verminderen en zelfs teniet doen. Het is dus zeer belangrijk om een goede akoestische onderlaag te kiezen en om waakzaam te zijn bij de uitvoering, om problemen achteraf te voorkomen. Schoolgebouwen volgen de norm NBN S 01-400-2, welke in 2013 van kracht geworden is. Deze definieert de minimale geluidsisolatieniveaus in functie van de gebruikstoepassingen van de lokalen.

 

Meer weten

Surf naar de website buildwise.be, rubriek akoestiek.

← De insulit-kwaliteit  

  Laboratorium →